Post by Willem-Jan MarkerinkProbeer momenteel iemand uit het hoofd te praten dat je bij een brandweerauto
ongestraft de hoofdkleur kunt wijzigen (van rood naar groen), voor reklame-
doeleinden, zonder de associatie 'brandweer' te verliezen (onderdeel van de
reklame, aspekt water/fris)....derhalve zoek ik voorbeelden in die context,
hoe het 'dus' niet moet....weet iemand ergens iets online te staan, waar de
plank op die manier is misgeslagen?
En andersom uiteraard ook goede voorbeelden, waarbij de reklame eigenlijk
louter met belettering, op het rood, is vorm gegeven?
Als je zinvol functioneel en winstgevend reclame wil maken moet je het de
mensen de doelgroep waar het voor bestemd is n i e t M O E J J E L I J
K m a a r M A K K E L I J K maken anders kijken ze weg en is je
moeite voor niets, verloren en verliesgevend geweest.
Je schrijft als Paul van Ostaijen, met grote en kleine letters en nog veer
meer van dat alles door elkaar. Mooi voor de literatuurcriticus, maar met
zoiets moeizaam leesbaars bereikt een reclamemaker zijn doelgroep niet.
Verliezen kunnen we in de reclamebizzzenizzz niet hebben.
"We"? Je wekt niet bepaald de indruk in het reclamevak te zitten.
Het is daar inkoop verkoop winst en verlies wordt onmiddellijk zwaar
bestraft. Dat voel je aan je boddie jaren later nog.
Reclame maken is een VAK, en het is "verborgen verleiders".
The Hidden Persuaders.
Maar is soms subtiel, maar reclame mag er ook uitspringen, verrassen,
choqueren, over de tong gaan.
Als je dus wil associëren aan het onderbewuste en daar verder mee wil
werken zodat de mensen je spullen kopen,
Je trekt voorbarige conclusies. Hoezo "dus"? Niemand heeft het over iets
associëren aan het onderbewuste en al helemaal niet over het (ver)kopen van
spulletjes. Reclame kun je voor heel veel dingen maken. Zo ook voor
dienstverlening, voor een tentoonstelling, voor een evenement, enz.
zul je dus de brandweerauto gewoon rood moeten laten en het verleiden van
de mensen op een andere manier moeten verzinnen.
Bijvoorbeeld door de tekst en daarvoor ga je naar 'n goeie tekstschrijver
(Saati & Saati).
Aan jouw geschrijf te zien, is schrijven inderdaad een vak. Zou je het niet
willen leren?
Die doen het zó goed dat ze miljonairs zijn, en da's niet voor niks.
Nu trek je weer conclusies uit het niets. Waarbij je eraan voorbij gaat dat
kwaliteit leveren en miljonair (willen) worden lang niet altijd gelijk
opgaat. En jij niet in hun financiën kunt kijken (tenzij je hun boekhouder
bent, maar dan heb je een geheimhoudingsplicht).
Misschien halen zij als miljonairs hun neus wel op voor kruimelopdrachtjes.
En bovendien: zoekt de OP wel een tekstschrijver? Het gaat hem om het
reclameobject, niet om reclametekst.
Voor niks gaat de zon op,
en in het reclamevak komen de gebraden eenden je niet zomaar in de bekken
vliegen.
Mooi zijn, winst maken is pijn lijden.
'\^_^/'
Neem maar 'n goed wijf op de voorpagina in plaats van 'n duffe rooje
brandweerauto.
Gauw klaar, goejjekoop en nog lollig ook.
Ga maar eens bij DrBükkake te rade. Die weet alles van goede wijven.
Verder is het lang niet altijd zo dat als er maar een "goed wijf" (Is dat
reclametaal? En wat versta je onder goed?) op een foto staat (wel een heel
antiek en achterhaald concept inmiddels), het een goede reclame is. En een
brandweerauto is niet duf. Ook al gaat het hier om een kandidaat-groene en
niet om een "rooje" (en mooi rood is niet lelijk)!
Daarenboven is een topmodel zeker niet "goejjekoop" (Of ga je nu ineens niet
meer voor kwaliteit?) en hoeft reclame niet altijd "lollig" te wezen.
Kijk de kunst 'ns af van de "Bild" die bij je in de buurt in het
verkoopstalletje ligt.
Hm.